Ben, Murad, Osmanlı tahtına yükselmeden evvel Amasya’da sancak beyi olarak görev yaptım. Gençliğimin bu dönemi, benim için hem bir eğitim hem de olgunlaşma devresi oldu. Babam Sultan Mehmed Han’ın beni Amasya’ya göndermesi, devlet işlerini öğrenmem ve halkın arasında yetişmem içindi. Amasya, yalnızca bir sancak değil, aynı zamanda ilim ve irfanla dolup taşan bir beldeydi. Orada pek çok alimden ders aldım, edebiyatla, şiirle meşgul oldum ve halkıma hizmet etmenin ne denli büyük bir vazife olduğunu öğrendim. Şehrin sokaklarında yürürken, insanların dertlerini dinlemekten ve onların davasına çare bulmaktan büyük bir mesruriyet duyardım.
Genç bir şehzade olarak, idarede tecrübemi artırmak ve Allah’ın bize nasip ettiği emaneti en iyi şekilde taşımayı öğrenmek için Amasya’daki görevime dört elle sarıldım. Orada gördüğüm samimiyet, insan sevgisi ve adalet duygusu, benim bütün hayatıma rehber oldu. Tahta çıktığımda Amasya’da kazandığım bu birikimin ne denli kıymetli olduğunu bir kez daha idrak ettim.Amasya’daki yıllarım, hayatımın en değerli dönemlerindendi. Bu şehirde halkın sorunlarını dinledim, ihtiyaçlarını anlamayı öğrendim ve adil bir yönetici olmanın önemini kavradım. Şehir, kültür ve ilimle iç içe bir yerdi; burada kendimi geliştirirken sanat ve bilime olan tutkum derinleşti. Amasya’da geçirdiğim bu zamanlar, bana bir hükümdar olarak bilgelik ve sabrı öğretti.